Koorproject 'Zingen in Italië"

Het uit 160 zangers bestaande projectkoor had zich tijdens de vier oefendagen in Woerden goed voorbereid en in Italië heeft dirigent Gerard Breas gerepeteerd met zowel het koor als de musici. Het koor werd nl. begeleid door blazersensemble Hi-Five, organist Wim Loef en pianist Arthur Postma. Ramon Wolkenfelt soleerde op trompet en speelde mee met Hi-Five en zangeres Wendy Krikken verrastte het publiek met haar mooie stem. De concerten waren zeer geslaagd en werden door de vele bezoekers die de concerten bezochten zeer gewaardeerd. Voor foto's en opnamen van de concerten: http://media.icpintern.nl Dirigent Gerard Breas was bijzonder enthousiast over dit koor en schreef op 10 mei een brief aan de zangers met de volgende tekst:

Beste zangvrienden,

Nagenietend van de week die achter ons ligt, zijn Lenie en ik nu in een prachtige omgeving in Toscane op een hoogte van 300 meter met een schitterend uitzicht op de omgeving in de buurt van Lucca. Tot enkele ogenblikken geleden heerste rondom de stilte, slechts omringd door de geluiden van de natuur. Nu klinkt het geluid van talloze kerkklokken naar boven. Geweldig !
Nog steeds denderen de concerten door mijn hoofd en zie het koor, de prachtige kerken en vele dierbare herinneringen voor me. Wat was het geweldig en wat waren jullie een fantastische groep mensen. Het begon in Woerden en gaandeweg ontstond er een eenheid van klank en saamhorigheid. Van die zaterdagen geniet ik altijd enorm. Er gebeurt dan iets met mij en de mensen voor me.
Het eerste optreden was heel bijzonder. De arena van Verona leent zich geweldig voor A Capella muziek. Een enorme ruimte waar de meest fantastische voorstellingen worden gegeven. Daar stonden wij nu. Nog nooit heb ik in de “open lucht ”zulke goede en verstaanbare klanken van een koor gehoord. Wat een akoestiek daar en heel bijzonder dat we daar konden zingen. Wendy zag haar kans schoon en zong daar het Ave Maria.
Het eerste concert was in Verona in een schitterende kerk met mooie fresco’s. Onder de oude kerk was nog een veel oudere, romaanse kerk. De akoestiek was prima. Klaas Touwen had gezorgd voor een podium met stoelen. Veel werk aan de winkel dus voor de chauffeurs en Klaas Touwen zelf. De avond werd geopend door een bijzonder sympathiek kamerkoor onder leiding van een jonge, charmante dirigente. Ik begreep dat diverse tenoren en bassen haar wel zagen zitten als mijn opvolger !!!
Het orgel stemde absoluut niet met het orkest en de vleugel, vandaar dat Wim Loef alleen zijn solo kon spelen en de rest op de synthesizer. Maar de D-moll klonk geweldig in die kerk. Grote concentratie was er van het koor en van sommige werken spatte het enthousiasme er van af. De Celtic Prayer was weer verrassend en LO HE COMES klonk uitstekend. (sopranen: complimenten). In zo’n akoestiek is het allemaal veel gemakkelijker, beter dan die theaterzaal waar we de repetitie de vorige dag hadden gehouden.
Wendy was de terechte publiekslieveling. Prachtig en helder klonk haar stemgeluid in die ruimte en de staande ovatie voor haar was volkomen verdiend. Hifive heeft prima begeleid en Arthur was een steunpilaar in het muzikale geheel. Het langdurige applaus bracht verlegenheid teweeg bij Wendy en het koor. Heerlijk om zo met elkaar te musiceren. Het Italiaanse kamerkoor vroeg me onmiddellijk om enkele arrangementen die ze hadden gehoord van ons. Uiteraard heb ik daaraan voldaan.
Het optreden in de San Marco was een belevenis om nooit meer te vergeten. Heel knap van jullie dat je je daar kon staande kon houden zonder inzingen of de repetitie die niet door kon gaan en echt wel gepland was. Hele aardige en begrijpende suppoosten hebben ze daar. Niets van datgene wat via de mail was afgesproken leek door te kunnen gaan totdat een priester zich er mee bemoeide en toen was alles weer in orde, mede dank zij een koorlid dat uitstekend Italiaans sprak. Nogmaals dank daarvoor !!!
Wim Loef kon ons amper horen en totaal niet zien. Het orgel stond recht tegenover hem en dus heb ik Arthur Postma gevraagd om als “tussendirigent” te functioneren. Dat werkte !
Het laatste concert was in de dom van Thienne. Wat een ontvangst ! Politiebegeleiding, Pizza’s en een prachtige en goed verlichte en uitstekend bezette dom. Tijdens de generale en orkestrepetitie was er een snoeiharde akoestiek met een kathedrale nagalm. Door de volle kerk tijdens het concert was de akoestiek perfect. Heel geconcentreerd werd er gemusiceerd. Geweldig om voor zo’n koor te staan. Knap van Wendy Krikken om ook dit concert weer goed te volbrengen, want geloof me, zoiets is doodvermoeiend. Iedere noot was er weer en vermoeidheid was in haar stem niet te horen. Wim Loef kon zijn Toccata van Widor laten horen. Enthousiast werd daarop gereageerd. Hifive bleek ook nu weer een prima en betrouwbaar ensemble. God be in my head was ook daar weer een topper. Uit de kerk klonk zelfs de uitroep BRAVI !!! Ook nu weer een ongelooflijk enthousiast publiek en het gezamenlijke Gloria en Sanctus klonk fantastisch. Voor mij was het ook nu weer genieten wat er gebeurde.
Veel lovende reacities ontving ik na afloop van de burgemeester en de organisatie. Onder politiebegeleiding ging het weer naar de autostrada. Dat was leuk om te zien, wij reden er achteraan. Blauwe zwaailichten met 3 bussen daarachter.
We hebben met elkaar kunnen genieten van een fantastische concertreis. Goed hotel, goed eten, vriendelijke en vlotte bediening, prima chauffeurs en daarnaast nog heel veel gezien. Dank aan Klaas Touwen en de reisleiders, de begeleidende musici, Wendy Krikken en ten slotte heel veel dank aan jullie, de koorleden. Het was een reis om nooit meer te vergeten met concerten op locaties die uniek te noemen zijn.
Nogmaals heel veel dank voor jullie inzet en ik hoop tot een volgende keer. Wie weet in Berlijn of volgend jaar in Budapest.

Gerard Breas.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Verslag van enkele reisdeelnemers:

Al vrij lang organiseert ICP concertreizen naar diverse plaatsen in Europa waar het publiek interesse heeft in koorzang. Het concept is iedere keer gelijk: Er wordt een aanbod gedaan voor en reis- en zanglustige lieden uit het hele land kunnen zich aanmelden. Bij voldoende belangstelling gaat de reis door. In de Opstandingskerk in Woerden wordt een aantal zaterdagen geoefend en dan volgt de reis.
Er zijn reizen geweest naar Leipzig, Straatsburg, Weimar, Rouen en St. Petersburg
Niet alle reizen, die worden aangeboden spreken ons aan, maar het aanbod om naar Noord-Italië te gaan hebben we met beide handen aangepakt.
Zoals gebruikelijk werd ons het repertoire en een oefen CD toegezonden. Op zaterdag 28 maart was de eerste oefendag. Er bleken zo’n 130 zangers en zangeressen mee te gaan. Het is dan altijd weer een begroeting van oude bekenden, waaronder de dirigent Gerard Breas. Het repertoire zag er weer heel mooi uit: Sanctus, Benedictus, Agnus Dei van Gounod, Gloria van Vivaldi, O , for the wings of a dove van Mendelssohn, Ave Verum en A Celtic Prayer van Jenkins, om maar een paar liederen te noemen.
Op die vier zaterdagen werd heel serieus geoefend met Arthur Postma aan de piano.
Ook werd er al geoefend met ons begeleidingsensemble Hi-Five, Wim Loef orgel en
onze jonge sopraan Wendy Krikken, maar wat een stem.

Zaterdag 2 mei was de vertrekdag voor degenen die niet door de lucht wilden reizen. In totaal vervoerden drie touringcars vanuit alle delen van het land de zangers naar het zuiden. Wij stapten in op de Kralingse Zoom in Rotterdam. Via Brabant en Limburg (waar ook nog zangers werden opgepikt) ging het richting Zuid Duitsland. De aankomsttijd in het overnachtingshotel in Bad Göging was een uur later dan voorzien, als gevolg van wegopbrekingen en slechte bewegwijzering. Voor onze chauffeur was dit geen probleem, zoals werkelijk niets voor hem een probleem was.
De tweede dag werd via Duitsland en Oostenrijk koers gezet naar de oevers van het Gardameer, waar wij zouden verblijven in hotel Royal. Het was een prima hotel.
Meteen op die eerste avond moest er weer geoefend worden. Er was een zaal voor ons beschikbaar in het dorp. Na deze repetitie stond een uitgebreid diner op ons te wachten.
Op maandag 4 mei vertrokken wij al vrij vroeg in de morgen naar Verona. Onder leiding van een (Engelssprekende) gids werd de stad bezichtigd, de plaats, waar Romeo en Julia hun trieste liefde voor elkaar hadden opgevat. Zelfs het balkon was er nog.
Natuurlijk stond ook een bezoek aan de Arena op het programma. Het beroemde openluchttheater waar binnenkort Aïda van Verdi zou worden opgevoerd. Alle decorstukken stonden al gereed. Wij hadden de mogelijkheid een tweetal liederen a capella te zingen. De Captives Hymn, een lied uit een Jappenkamp op Sumatra hadden wij speciaal voor deze dag ingestudeerd. Zo werd in de middag door ons aandacht gegeven aan de vierde mei. Indrukwekkend was het door Wendy gezongen Ave Maria van Giulio Caccini.
In de vooravond werd nogmaals gerepeteerd. Om 20.00 uur in de avond kon iedereen op een eigen manier de dodenherdenking beleven.
Dinsdag 5 mei excursie naar Villa Verdi, het huis en landgoed van Verdi, daarna werd Cremona bezocht, de geboortestad van Monteverdi.
In de middag reden de bussen weer richting Verona waar in de kerk werd gerepeteerd voor het concert in de avond. Daarna reden de bussen weer naar het hotel, waar een diner voor ons gereed stond.
Na een snelle, maar goede hap stond de hele ploeg, nu in koorkleding, gereed om weer naar Verona te gaan. In de San Fermo kerk hielden wij een concert samen met een Italiaans koor (CoroAnch’io dell Accademia Musicale Giovanni e Sergio Martinelli). Dit was een groot succes en verschillende liederen werden ook samen met dit koor uitgevoerd.
Op een laat uur kwamen we, moe maar voldaan, terug in het hotel.
Op woensdag 6 mei reden de bussen richting Venetië, waar wij per boot het Canal Grande werden overgezet. De stad kon bezichtigd worden, wat dan ook druk werd gedaan.
Wij hadden de San Marco al bezichtigd, maar nu werd er gezongen. Eerst een korte repetitie en daarna participeerden wij in de dienst. Het duurde vrij lang voor wij aan de beurt kwamen, want eerst werd de volledige rozenkrans gebeden. De afstand van ons koor naar het orgel was zo groot, dat er gebruik gemaakt moest worden van een ‘tussendirigent’. Maar alles bij elkaar was het een indrukwekkend optreden.
Op een zeer laat tijdstip waren wij weer in het hotel waar nog een diner gereed stond.
Donderdag 7 mei begon op een niet al te vroeg tijdstip en voerden de bussen ons naar Vicenza. Ook hier stonden Engelssprekende gidsen gereed om ons alle wetenswaardigheden van deze stad te tonen.
Laat in de middag vertrokken we naar Thiene, waar een concert gegeven zou worden. De bussen brachten ons, onder politiebegeleiding, tot dicht bij de Dom, waar de (generale) repetitie werd gehouden. Daarna werden we naar het parochiehuis gedirigeerd, waar we werkelijk vorstelijk werden ontvangen, met pizza, brood, vruchten, drank van water tot wijn en koffie. In de tuin werd nog een fotosessie gehouden.
Om 20.00 uur hielden wij dan ons concert in een toch wel driekwart gevulde Dom. Ook een Italiaans koor (Coro Polifonico di Giavenale) deed mee aan dit concert. Er waren diverse hoogwaardigheidsbekleders aanwezig, zoals een priester (of bisschop?) en de burgemeester. (uw scribent dacht dat miss Thiene was uitgenodigd, maar deze blonde dame bleek de stad te besturen). Het concert was een groot succes en moe, maar voldaan en beladen met roem (wat zeker voor Wendy gold) keerden wij terug naar het hotel.
Op vrijdag 8 mei zou de thuisreis worden aangevangen, waarbij Salzburg zou worden bezocht. Dit was een behoorlijk stuk omrijden en de mogelijkheid bestond dat het verkeer zodanig zou zijn dat de stadstour geannuleerd zou moeten worden. De reizigers van bus 3, waar wij toe behoorden, stemden unaniem voor cancelen van deze trip en wij bleven de hele morgen aan de oevers van het Gardameer. Aan het begin van de middag begon de thuisreis. Wij reden via Oostenrijk naar Denkendorf in Duitsland, waar een prima maaltijd en gezellige kamers voor ons gereed stonden.Zaterdagmorgen 9 mei vertrok onze bus weer richting Nederland. Op de Kralingse Zoom werd afscheid genomen. Mogelijk tot ziens want de reis in 2016 was al aangekondigd: Boedapest.

Constand Wassink,
mede namens Yvonne Wassink en Ineke en Kees Schipper